Abstract
اهداف: زمینخوردن یا سقوط یکی از شایعترین مشکلات بهداشتی برای افراد بالای 60 سال است. بهدنبال سقوط، سالمند متحمل مشکلات جسمی، روحی- روانی و اجتماعی میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر ترس از سقوط در سالمندان شهر اهواز صورت گرفت. مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفیشده کنترلدار است که بین 80 سالمند تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهر اهواز در سال 1397 انجام شد. مشارکت کنندگان به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در گروههای مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها شامل اطلاعات جمعیتشناختی، پرسشنامه محققساخته سنجش آگاهی و پرسشنامه ابزار کارآمدی افتادن (FES-I) بود. دادهها با استفاده از آزمون های آماری تحت نرم افزار SPSS 22 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره آگاهی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بعد از اجرای مداخله با کنترل اثر مخدوشکنندگی سایر متغیرها افزایش آماری معنیدار داشت (P<0.001). همچنین میانگین نمره ترس از سقوط در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بعد از اجرای مداخله با کنترل اثر مخدوشکنندگی سایر متغیرها کاهش آماری معنیدار داشت (P<0.001). نتیجه گیری: با اجرای برنامه های آموزشی ترس از سقوط در سالمندان کاهش مییابد که میتواند منجر به بهبود کارآمدی و کیفیت زندگی آنها شود.