تاثیر مداخله مبتنی بر نظریه شناختی اجتماعی بر ارتقاء فعالیت بدنی دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر رفسنجان، ایران

Abstract

اهداف: یکی از عوامل موثر در ایجاد بیماری‌های مزمن بی‌تحرکی است. لذا با توجه به اهمیت اصلاح رفتار فعالیت فیزیکی دختران نوجوان و به‌منظور تدوین راهبردهای آموزشی و مداخلاتی مناسب در این زمینه، مطالعه حاضر باهدف تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری شناختی اجتماعی بر فعالیت فیزیکی دختران نوجوان رفسنجان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در میان 246 دانش آموز دختر دوره متوسطه اول (124 = گروه مداخله و 122 = گروه کنترل) رفسنجان (جنوب ایران) انجام پذیرفت. پرسشنامه شامل ارزیابی فعالیت بدنی هفته گذشته و عوامل موثر بر فعالیت بدنی بر اساس سازه های نظریه شناختی اجتماعی بود. مداخلات آموزشی در چهار جلسه برای دانش آموزان و در دو جلسه برای والدین، ​​معلمان و مسئولان مدرسه برگزار گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16، آزمون من ویتنی، آزمون ویلکاکسون، تی تست و تی زوجی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بین میانگین نمرات دو گروه از نظر عوامل محیطی (P=0.027)، دانش (P<0.001)، حمایت خانواده (P=0.001)، خودکارآمدی (P=0.001) و خود تنظیمی (P =0.008) تفاوت معنی داری وجود داشت. بعد از اجرای برنامه آموزشی، میزان فعالیت بدنی روزانه و هفتگی افزایش یافت (0.001=P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، پیشنهاد می شود که مطالعات مداخله ای بر اساس ساختارهای نظریه شناختی اجتماعی با تأکید بر نقش خانواده و همسالان به عنوان الگوهای رفتاری و حامیان اجتماعی انجام شود.