Abstract
مقدمه و هدف: سواد سلامت از عوامل موثر در استفاده از اطلاعات مرتبط با سلامتی در بیماران دیابتی است. همتایان به عنوان یک منبع حمایت اجتماعی میتواند به ارتقاء دانش دیابت در این بیماران کمک کند. اما تابه حال پژوهشی در زمینه اثربخشی حمایت همتا بر سواد سلامت در بیماران دیابتی نوع دو در ایران انجام نشده است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی حمایت همتا بر سواد سلامت در بیماران دیابتی نوع دو با منابع حمایتی محدود انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی بود که برروی 80 بیمار دیابتی نوع دو مراجعهکننده به واحد دیابت درمانگاه هفده شهریور شهرستان الیگودرز در استان لرستان انجام شد. شرکتکنندگان به طور تصادفی در دو گروه 40 نفره قرارگرفتند. گروه مداخله سه ماه حمایت آموزشی همتا وگروه کنترل مراقبت معمول درمانگاه را دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه TOFHLA، در بدو ورود به مطالعه و بعد از 3 ماه مداخله حمایتی همتا جمع آوری شدند. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون کای اسکوئر، فیشر، تی مستقل و تی زوجی انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد قبل از مداخله تفاوت معناداری در میانگین سواد سلامت در دو گروه دیده نشد(Mean±SD: 53.12±13.86 vs.56.62±10.34, P=0.204). اما بعد از 3 ماه مداخله همتا، میانگین سواد سلامت در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل بهبود معناداری نشان داد(Mean±SD:70.27±9.78 vs. 56.87±10.07, P<0.001). نتیجهگیری: حمایت همتا در بهبود سوادسلامت بیماران دیابتی نوع دو با دسترسی محدود به منابع حمایتی موثر است. لذا توصیه میشود در برنامههای مراقبتی این بیماران از ظرفیت همتایان به عنوان یک منبع حمایت اجتماعی استفاده گردد.