Abstract
سابقه و هدف: درگیری بیماردر یک روند پویا و تکاملی است و باعث بهبود سلامت می شود ولی اطلاعات کمی از مطالعه بر اساس مدل درگیر شدن بیمار در سلامت (PHE) وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه درگیر شدن بیمار در سلامت و ارتباط آن با حمایت اجتماعی ، مقیاس خودکارآمدی نگرشی برای سرطان و کیفیت زندگی است. روش: این مطالعه مقطعی است. 129 مراجعه بیمار مبتلا به سرطان پستان به یک کلینیک پزشکی تخصصی دارای معیارهای ورود به مطالعه بوده و پرسشنامه های ، دماسنج پریشانی ، لیست مشکلات بیماران ، مقیاس pHE، حمایت اجتماعی ادراک شده ، مقیاس نگرش و ارتباط و خودکارآمدی سرطان و آزمونهای آماری مورد استفاده رگرسیون خطی ، ANOVA ، مقیاس بهینه (CATREG) و آزمون توصیفی بودند. نتایج : شایعترین مسئله گزارش شده در لیست بررسی مشکلات پریشانی ، سوزن سوزن شدن در دستها و یا پا بود (43.3٪). امتیاز PHE بر اساس میانگین 2 بود. 29.45٪ بیماران و 16.27٪ ناراحتی متوسط و شدید گزارش کردند. رگرسیون نشان داد که موارد PHE می توانند حمایت اجتماعی ، خودکارآمدی ، کیفیت زندگی و همه ابعاد آن را پیش بینی کنند. (P <0.001) با این وجود ، قوی ترین در پیش بینی درک و مشارکت در مراقبت است (P <0.001 ، R = 0.485). نتیجه گیری : با توجه به اینکه این مدل قادر است فاکتورهای مهمی را برای بهبود سرطان پیش بینی کند و مداخله ای بر اساس این مدل در ایران انجام نشده است ، بنابراین برای اثبات این امر توصیه می شود محققان مداخلات بهداشتی را بر اساس این مدل طراحی و اجرا کنند.