Abstract
سابقه و هدف: یکی از انواع هوش‌ها که در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته، هوش معنوی است که موجب می‌شود فرد در برابر رویدادها و حوادث زندگی بینشی عمیق بیابد و از سختی و چالش‌های زندگی نهراسد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش هوش معنوی زوجین شهر اصفهان بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود که در بین زوجین ارجاع داده شده به شوراهای حل اختلاف شهر اصفهان انجام گردید. نمونه آماری این پژوهش شامل 32 زوج بود که به روش نمونه‌گیری غیراحتمالی در دسترس انتخاب شده و به صورت گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس گروه آزمایش مداخلات آموزشی مربوط به تحلیل رفتار متقابل را در طی 10 جلسه آموزشی دریافت نمودند، در حالی که گروه کنترل از دریافت این مداخله در طول فرآیند پژوهش بی‌بهره بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008) بود. داده‌های جمع آوری شده بوسیله تحلیل کواریانس توسط بسته نرم افزاری SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج تحلیل چند متغیره نشان داد آموزش تحلیل روابط متقابل توانسته منجر به افزایش معنی‌دار مولفه‌های تفکر وجودی انتقادی و تولید معنای شخصی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شود (0.001>P). نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های این مطالعه می‌توان گفت مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط متقابل، روش مناسبی برای افزایش هوش معنوی زوجین و در نهایت افزایش رضایتمندی آنان بوده که می‌توان با آموزش آن به ارتقاء کیفیت معنویت زوجین پرداخت.