Abstract
سابقه و هدف: آسیب‌های عابران پیاده از معضلات مهم بهداشت عمومی بوده و یکی از قربانیان عمده آسیب‌های ترافیکی کودکان می‌باشند. آموزش یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های رفع آسیب‌های ترافیکی است، ولیکن جهت کسب نتایج مفید و مؤثر، آموزش می‌بایست بر مبنای نظریه‌ها و الگوهای تغییر رفتار طراحی گردد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید-پروسید بر ارتقای رفتارهای ایمن ترافیکی دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهر تبریز بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی شاهددار تصادفی بود. جامعه پژوهش شامل 75 دانش آموز پایه چهارم ابتدایی از 2 مدرسه دولتی دخترانه بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. دانش آموزان پرسشنامه مبتنی بر الگوی پرسید-پروسید را قبل و یک ماه بعد از مداخله آموزشی تکمیل نمودند. مداخله شامل 6 جلسه آموزشی بود که در مدارس گروه آزمون اجرا گردید. یافته‌ها در نسخه 18 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های فیشر، کای اسکوئر، تی‌مستقل و تی‌زوجی تحلیل و بررسی گردید. یافته‌ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در پژوهش 0.68±10.11 بود. تفاوت معنی‌داری در خصوص متغیرهای دموگرافیک قبل از مداخله آموزشی بین دو گروه مشاهده نشد (P>0.05). نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معنی‌دار در میانگین نمرات آگاهی، نگرش، عوامل مستعد کننده، عوامل قادر کننده، عوامل تقویت کننده و عملکرد در گروه آزمون پس از مداخله آموزشی نسبت به گروه کنترل بود (P<0.05). نتیجه‌گیری: مداخله آموزشی بر اساس الگوی پرسید-پروسید می‌تواند سبب ارتقای رفتارهای ایمن ترافیکی دانش آموزان گردد.