Abstract
سابقه و هدف: سرطان پستان شایعترین نوع بدخیمی در زنان است که تشخیص به موقع آن در درمان موفقیت آمیز بیماری تأثیر بسزایی دارد. هدف از این مطالعه بررسی انجام خودآزمایی پستان و عوامل تأثیرگذار بر آن بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده در زنان شهر کرمان بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بود که بر روی 300 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمان انجام شد. روش نمونه گیری بصورت خوشهای و در دسترس بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامهای مشتمل بر اطلاعات جمعیت شناختی، متغیر آگاهی و سازههای نظریه رفتار برنامه ریزی شده بود. دادهها توسط نسخه 21 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون، اسپیرمن، کای اسکوئر، رگرسیون لجستیک، تیمستقل و منویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین سن شرکت کنندگان در مطالعه 8.18±30.26 بود. 12.7 درصد زنان بطور ماهیانه و مرتب معاینه پستان را انجام میدادند. مهمترین علت عدم انجام خودآزمایی پستان فقدان مهارت در این زمینه گزارش گردید. آگاهی مهمترین پیشبینی کننده انجام خودآزمایی پستان بود (0.05>OR=0.896 ,P). میانگین نمرات آگاهی، نگرش، کنترل رفتاری درک شده و قصد رفتاری زنان دارای سابقه انجام خودآزمایی با زنان بدون سابقه انجام خودآزمایی اختلاف معنیداری داشت (0.05>P). نتیجهگیری: مداخلات آموزشی با بهرهگیری از نظریه رفتار برنامهریزی شده در جهت ارتقاء سطح آگاهی و توانمند سازی زنان در تشخیص و درمان به موقع سرطان پستان اجرا گردد.