Abstract
سابقه و هدف: وفاداری به همسر و تعهد نسبت به ازدواج و خانواده، یکی از مهم‌ترین فاکتورهای تضمین‌کننده ماندگاری ازدواج و سلامت نهاد خانواده است که در مطالعات نوین خانواده و ازدواج مورد توجه جدی پژوهشگران قرار گرفته است. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر زوجدرمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر تعهد اجتماعی زوجین بود. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود که در بین زوجین داوطلب مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی شهر اصفهان در سال 1394 اجرا گردید. نمونه آماری پژوهش را 32 زوج ناسازگار تشکیل دادند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمون (16 زوج) و کنترل (16 زوج) قرار گرفتند. اعضای گروه آزمون در 9 جلسه زوجدرمانی گروهی طی مدت‌زمان 3 ماه شرکت نموده و مهارت‌های زندگی خانوادگی مربوط به نظریه انتخاب را فراگرفتند. شایان ذکر است که متغیر وابسته، تعهد اجتماعی همسران بود که توسط پرسشنامه ابعاد تعهد Adams و Jones (Dimensions of Commitment Inventory DCI:) ارزیابی گردید. داده‌ها نیز پس از جمع‌آوری به‌وسیله تحلیل کواریانس چند‌متغیره با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS 20 تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که زوجدرمانی مبتنی بر نظریه انتخاب، تعهد اجتماعی زوجین گروه آزمون را در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری در مرحله پس‌آزمون افزایش داده است (0.001>P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، زوجدرمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب، راه‌کار مناسبی برای توسعه و تحکیم سطح وفاداری زوجین نسبت به همسر، ازدواج و خانواده می‌باشد و می‌تواند نقش مؤثری را در کاهش و پیشگیری از معضلات و آسیب‌های فراگیر حوزه خانواده و ازدواج از قبیل طلاق و عهدشکنی زناشویی ایفا نماید.