Abstract
مقدمه: سواد سلامت، ظرفیت افراد برای کسب، پردازش و درک اطلاعات و خدمات بهداشتی پایه مورد نیاز برای تصمیم گیری های سلامتی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح سواد سلامت بزرگسالان شهرستان تویسرکان طراحی و اجرا گردید. مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که در سال 1393 با مشارکت 285 نفر از افراد 60-20 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرستان تویسرکان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. جهت سنجش سواد سلامت، از پرسشنامه سواد سلامت ایرانیان استفاده گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار Stata-11 و با آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: سن اکثریت افراد بین گروه سنی 20 تا 30 (52.3 درصد) بود. 53.7 درصد از شرکت کنندگان مرد و سطح تحصیلات اغلب آنها دیپلم (55.8 درصد) و شغل غالب آنها دانشجو (31.9 درصد) بود. شرکت کنندگان در دسترسی به اطلاعات ضعیف (42.1 درصد)، در درک اطلاعات ضعیف (54.4 درصد)، در قضاوت و ارزیابی متوسط (64.9 درصد) و در استفاده از اطلاعات در سطح متوسط (88.8 درصد) بودند. نتیجه گیری: بطورکلی سواد سلامت در افراد نامطلوب بود. این موضوع توجه بیشتر به سواد سلامت را در برنامه های آموزش و ارتقاء سلامت نشان می دهد. لازم است برای بزرگسالانی که از سواد سلامت نامطلوب برخوردارند، طی برنامه های جامع، رسانه ها و مواد آموزشی ساده و قابل فهم طراحی و بکار رود.