Abstract
اهداف: خشم یکی از هیجانات انسان است که در صورت خارجشدن از سطح متعادل و تبدیلشدن به رفتار پرخاشگرانه عوارض منفی متعددی بر همه ابعاد سلامت افراد میگذارد. آگاهی از وضعیت خشم در دانشآموزان نوجوان و عوامل موثر بر آن میتواند نخستین قدم برای برنامهریزی و اجرای مداخلات روانشناختی بهمنظور کنترل و مدیریت خشم در دانشآموزان نیازمند مداخله باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت خشم در دانشآموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ایلام انجام شد. ابزار و روشها: این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی در سال 1396 در بین 313 دانشآموز دختر مقطع متوسطه اول شهر ایلام انجام شد که به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه خشم اسپیلبرگر و بهصورت خودگزارشی گردآوری شد و توسط نرمافزار SPSS 19 و با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون و همبستگی کندال، T مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین نمرات صفت خشم و حالت خشم در دانشآموزان پایه اول بهطور معنیداری کمتر از دو پایه دیگر بود (0.001=p). همچنین بیان کلی خشم در دانشآموزان با والدین کارگر یا بیکار بهطور معنیداری بالاتر از سایر دانشآموزان بود (0.032=p). شاخص کلی بیان خشم همبستگی مثبت و معنیداری با شاخصهای صفت خشم و حالت خشم داشت (P<0.01). نتیجهگیری: بیان کلی خشم و صفت خشم در دانشآموزان مورد مطالعه در سطح متوسط است و پایه تحصیلی و شغل والدین از عوامل تاثیرگذار بر میزان خشم این دانشآموزان است.