Abstract
اهداف: فعالیت بدنی در شکوفایی ابعاد مختلف شخصیت افراد جامعه موثر است و نقش بسزایی در سلامت جامعه دارد. هدف از تحقیق حاضر، مدلیابی انواع فعالیت های بدنی بر کیفیت زندگی، امید به زندگی و رضایت از زندگی دبیران زن شهر قم بود. ابزار و روشها: این پژوهش توصیفی- تحلیلی روی 140 نفر از دبیران زن شهر قم در سال تحصیلی 97-1396 انجام شد که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه بینالمللی فعالیت جسمانی (IPAQ)، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36)، پرسشنامه رضایت از زندگی (SWLS) و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر بودند. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون و روش الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار SPSS 22 و AMOS 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: فعالیت بدنی کاری، ورزشی و اوقات فراغت با کیفیت زندگی، امید به زندگی و رضایت از زندگی رابطه معنی داری داشتند (P<0.05). همچنین کیفیت زندگی و امید به زندگی در ارتباط فعالیت بدنی و رضایت از زندگی نقش میانجی جزئی داشتند. نتیجهگیری: انجام فعالیتهای بدنی از طریق افزایش کیفیت زندگی و امید به زندگی منجر به بالارفتن رضایت از زندگی در دبیران زن میشود.