Abstract
سابقه و هدف: مادران پس از زایمان در معرض خطر بالای زندگی کمتحرک بوده و احتمال بروز چاقی و دیابت نیز در این گروه بیشتر از سایرین است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیشبینیکننده انجام فعالیت فیزیکی پس از زایمان در مادران مراجعهکننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه با بهرهگیری از مدل بزنف انجام گردید. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی در سال 1393 بر روی 400 نفر از مادران مراجعهکننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه با استفاده از روش نمونهگیری چندمرحلهای انجام شد. ابزار گردآوری دادهها شامل اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه مبتنی بر سازههای مدل بزنف و فرم کوتاه پرسشنامه فعالیت فیزیکی بود. دادهها با استفاده از ویرایش 18 نرمافزار SPSS و با بهکارگیری آزمونهای رگرسیون لجستیک، رگرسیون خطی و همبستگی پیرسون مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها: در این مطالعه 83 درصد از مادران دارای فعالیت فیزیکی سبک یا کم بودند. طبق یافتهها، آگاهی، نگرش و هنجارهای انتزاعی عوامل پیشبینی کننده قصد انجام فعالیت فیزیکی بوده و 21 درصد از واریانس قصد رفتاری را تبیین مینمودند. همچنین قصد رفتاری بهترین پیشبینی کننده رفتار فعالیت فیزیکی پس از زایمان بود (β=0.140، P<0.001). نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشاندهنده بیتحرکی در اکثر مادران در دوره پس از زایمان بود. بنابراین طراحی مداخلاتی جهت ایجاد تغییر در قصد رفتاری در مادران پس از زایمان نویدبخش اثرات سودمندی خواهد بود.